Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լող•կա•նալ 

  1. Մուշ՝ լողանալ ◆ Ջրերը տաքցուցին, տարան գոմ։ Դավիթ հանեց շորեր, գնաց լողկանալ: Սասնա ծռեր ◆ Տաշտ ըմ կար ... որ չորս մարթ կը լողկներ մեչն։ Սասնա ծռեր ◆ Մըճ ուր արնին թըխ լողգըվի: (Ձեռագիր) ◆ Տավիթ կը լոխկնա: Սասնա ծռեր ◆ Ջյուր տայցու, որ լոխկնամ: Ահ ◆ Պախչաճուխցին անպատճառ շաբաթ իրիկունը տաշը պիտի մտնա լոյանալու համար։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Տավիթ ջանավար գը սպաներ, նեճիր գեներ, գիկը Սարե գոլե գը լողգներ: Սասնա ծռեր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։