լողորդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɔˈʁɔɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լո•ղորդ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- լողալու հմտություն ունեցող, լողալ իմացող մարդ ◆ Մտածեց Արսենը՝ նայելով զինվորներին, որ լավ լողորդների պես կրծքները դեմ արած բուքին առաջ էին մղվում։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Մոլորվեցավ խավար ծովում լողորդ տղան սիրահար։ Հովհաննես Թումանյան
- լողալով, որպես հատուկ մարզաձևով, զբաղվող մարզիկ ◆ Լենինգրադում անցկացվեցին պատանի լողորդների համամիութենական մրցումներ։ (Մամուլ) ◆ Նշմարվում էր ջրային հսկա լողորդը: (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ խմբագրել
- լողվոր
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։