Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լող•վա 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Շամախի՝ մեծ-մեծ խոսող, հպարտ ու պարծենկոտ, պոռոտախոս, լոպպազ ◆ Լողվա մարդ։ ◆ Լողվա լողվա խոսող։ ◆ Ֆրինդը լողյա շամախեցի ի տե՛ս, տեղան վերկացավ, սկսից կարթիլ կիրափառ լյուզիով։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։