լորըքի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lɔɾəˈkʰi]
վանկեր՝ լո•րը•քի
- Լոռի՝ լորի ◆ Թմբիների կարգին պատկանող ծառ՝ անուշահոտ ծաղիկներով և նրբակեղև փոքր պտուղներով։ Լորըքին թեթև փետ ա, հըմա շատ դիմացող ա։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։