Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լօրիկ

վանկեր՝ լո•րիկ

Ստուգաբանություն

փղքշ. լոր-ի, փոքր լոր
լորի ձագ
սիրունիկ, քնքուշիկ, փամփլիկ
խաղողի մի տեսակ՝ խիստ մանր, նոսր, սև ու քաղցր պտուղներով
պանրային կակուղ, նյութ, որ ստանում են քաշած կաթը մի քիչ թթվեցնելով, տաքացնելով
մրուր, դիրտ
հնդակական ծագումով ժողովուրդ, որ մեծ մասամբ ապրում է քոչվոր կյանք վարող խմբերով՝ Ասիայում, Եվրոպայում, Աֆրիկայում, ցիգաններ, բոշաներ
(հնց.) աներես, պնդերես ◆ Ձենի վրա լորիկն եկավ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Քարես լորիկն թռավ։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Վիրավոր լորիկ, լորիկ ջան։

1. բոշա (ժող.) (հիմնականում քոչվորական կյանք վարող հնդկական ծագում ունեցող ժողովուրդ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ перепелочка (ru) ‎(perepeločka) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։