լորտուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lɔɾˈtuk]
վանկեր՝ լոր•տուկ
- Համշեն՝ խխունջ
- Խոտուրջուր՝ ձեռքի վրա դուրս եկած ելունդ ◆ Հոռմընին լոյդուն գուդին։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրել- Լորտու, Օրմանովը էն թավուր է, վունց վուր մի օձ, մե լորտուկ։
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։