լուծույթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [luˈt͡sujtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուծոյթ
վանկեր՝ լու•ծույթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ջրի կամ այլ հեղուկի մեջ մի ուրիշ, պինդ կամ հեղուկ նյութի լուծվելով գոյացող հեղանյութ, իր մեջ լուծված նյութի միասնությունը ներկայացնող հեղուկ ◆ Սկսեցին լուծույթը շաղ տալ արտերում։ (Մամուլ)
- արտաքին տեսքով համասեռ նյութ, որը բաղադրված է հավասարապես իրար մեջ բաշխված երկու կամ ավելի նյութերից (քիմ․)
- (դղբն․) համասեռ, հեղուկ դեղաձև, որի բաղադրության մեջ առկա են մեկ կամ մի քանի ակտիվ նյութ
- (կենսք․) փոփոխական կազմությամբ համասեռ համակարգեր, որոնք կազմված են երկու կամ ավելի նյութերից։ Լուծույթները միջանկյալ տեղ են գրավում մեխանիկական խառնութդների և քիմիական միացությունների միջև
Հոմանիշներ
խմբագրել- հեղուկ, լուծվածք, լուծակ, լուծաջուր (հզվդ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
- Է․Ս․Գաբրիելյան, Ա․Վ․Սեդրակյան, Դեղաբանական ու դեղագիտական տերմինների ռուսերեն-հայերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 2010 — 116 էջ։
- Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։