Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուծոյթ

վանկեր՝ լու•ծույթ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ջրի կամ այլ հեղուկի մեջ մի ուրիշ, պինդ կամ հեղուկ նյութի լուծվելով գոյացող հեղանյութ, իր մեջ լուծված նյութի միասնությունը ներկայացնող հեղուկ ◆ Սկսեցին լուծույթը շաղ տալ արտերում։ (Մամուլ)
  2. արտաքին տեսքով համասեռ նյութ, որը բաղադրված է հավասարապես իրար մեջ բաշխված երկու կամ ավելի նյութերից (քիմ․)
  3. (դղբն․) համասեռ, հեղուկ դեղաձև, որի բաղադրության մեջ առկա են մեկ կամ մի քանի ակտիվ նյութ
  4. (կենսք․) փոփոխական կազմությամբ համասեռ համակարգեր, որոնք կազմված են երկու կամ ավելի նյութերից։ Լուծույթները միջանկյալ տեղ են գրավում մեխանիկական խառնութդների և քիմիական միացությունների միջև

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հեղուկ, լուծվածք, լուծակ, լուծաջուր (հզվդ․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
  • Է․Ս․Գաբրիելյան, Ա․Վ․Սեդրակյան, Դեղաբանական ու դեղագիտական տերմինների ռուսերեն-հայերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 2010 — 116 էջ։
  • Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։