լուծույթի խտություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [lut͡sujtʰi χtutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (ջրբերկ․) լուծույթում նյութերի քանակական պարունակություն, որը կարելի է արտահայտել հետևյալ ձևերով․ 1) խտությամբ, ա) տեսակարար կշռով, բ) Բոմեի աստիճաններով, 2) լուծույթի միավոր կշռին բաժին ընկնող նյութի կշռով, 3) լուծույթի միավոր ծավալում եղած նյութի կշռով, 4) լուծույթի միավոր ծավալում եղած նյութի գր-մոլերի կամ գր-համարժեքների քանակով

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝ концентрация раствора (ru) ‎(koncentracija rastvora)

Աղբյուրներ

• Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։