լուսաբանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑbɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուսաբանութիւն
վանկեր՝ լու•սա•բան•ութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- լուսաբանելը ◆ Ապա պատասխանն արձակում էր քրիստոնեական կրոնի լուսաբանությունը, որ կատարել էր Եզնիկը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- մի բանի բացատրությունը մեկնաբանությունը, տրված պարզաբանումը ◆ Լեզվաբանական հնէաբանությունն զբաղվում է լեզուների բառային ու քրեականական իմաստների գոյացման լուսաբանությամբ: (Դասագիրք) ◆ Հենվելով այս նոր լուսաբանության վրա` նախորդ իմ աշխատությոններից մեկում ես հավանական էի համարել, որ Խորենացու մոտ պահպանված են կարևոր հիշողություններ։ (Հակոբ Մանանդյան)
- ◆ ՀԵտևյալ օրը Սահակ Էֆենտի Գաբրիել Էֆենտիի գրասենյակը կերթա և լուսաբանությունը մը կխնդրե դվարդի մասին։ «Երևանյան օրեր»
- ◆ Ստեղծագործական հոսանքների հարցը մեր գրականության կողմից դեռ բավական լուսաբանություն չի ստացել։ (Դասագիրք) ◆ Ալի պեյ մեկ քանի հարցումներ ևս ըլավ, բայց տեսնելով, որ նոր լուսաբանություն չպիտի կրնա ձեռքբերել, հեռացավ։ «Երևանյան օրեր»
- (հրտ․) խմբագրական կամ այլ ծանոթագրություններ հիմնական տեքստին, որոնք պարզաբանում, զարգացնում են տեքստը և տալիս նրան լրացուցիչ փաստական և այլ տեղեկություններ
Հոմանիշներ
խմբագրել- բացատրություն, պարզաբանություն, մեկնություն
- տե՛ս մեկնաբանություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։