Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուսաբոյր

վանկեր՝ լու•սա•բույր

Ստուգաբանություն խմբագրել

լույս սփռող, տարածող ◆ Լուսաբույր լուսին։ (բնստ․)
լուսեղեն, պայծառ ◆ Քո ստինքները երկու լուսավոր փնջեր են։ (Ավետիք Իսահակյան)
լույս բուրող, լուսեղեն, հրաշալի բուրմունքով ◆ Դու ես որդերով լցնում մեր հոգու պարտեզները լուսաբույր։ (Ավետիք Իսահակյան)
լույս սփռող, տարածող, երջանկություն բերող ◆ Բարին լուսաբույր և չարն անհամբույր են միշտ միասին։ (Շիրվանզադե)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։