Հայերեն

վանկեր՝ լու•սա•խոհ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) (բնստ․) լուսավոր, պայծառ մտածողություն ունեցող ◆ Քանի՜ հոգի աչքիս առաջ Սպանվեցին կամ դարձան զոհ, գուցե ինձնից քանքարավոր, Ինձնից արի և լուսախոհ: «Հայաստանի Հանրապետություն»

Աղբյուրներ

խմբագրել