լուսածին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑˈt͡sin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լու•սա•ծին
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- լույս ծնող, առաջացնող ◆ Եվ այդ ժամանակ մայրը լուսածին բարկացած դարձավ Համառ լուսնյակին։ Հովհաննես Թումանյան
- լույսից ծնված ◆ Ահա լուսածին մանուկը եկավ։ Շահազիզ
- (փխբ․) պայծառ, լուսավոր ◆ Կլինեն մարդիկ, որոնց Հոգում ևս լուսածին բան կա։ (Գարեգին Սևունց)
- մարիամ Աստվածնի մակդիրը (կրոն․)
- տե՛ս ֆոսֆոր
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։