Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուսայորդ

վանկեր՝ լու•սա•հորդ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. հորդ, առատ լույս սփռող, տարածող ◆ (Մրգակալը) գնաց բախիլ դիմացի մարմար սյունին մեծադղորդ` թոթափելով անկե վար կուճեր, կայծեր լուսահորդ: (Դանիել Վարուժան)
  2. հորդ, առատ լույսով ողողված
  3. լուսեղեն, պայծառ (փխբ․)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս լուսավետ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել