լուսահորդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑˈhɔɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուսայորդ
վանկեր՝ լու•սա•հորդ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- հորդ, առատ լույս սփռող, տարածող ◆ (Մրգակալը) գնաց բախիլ դիմացի մարմար սյունին մեծադղորդ` թոթափելով անկե վար կուճեր, կայծեր լուսահորդ: (Դանիել Վարուժան)
- հորդ, առատ լույսով ողողված
- լուսեղեն, պայծառ (փխբ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս լուսավետ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։