Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուսանիւթ

վանկեր՝ լու•սա•ն(ը)•յութ

Ստուգաբանություն

լույսից բաղկացած, լուսակերտ (բնստ․) ◆ Աչքերի վրա կպատկերանա գրագետ մը` լուսանյութ պսակով։ (Արփիար Արփիարյան)
իր մեջ լույս ունեցող, կրող, լուսեղեն ◆ Անձրևը իր լուսանյութ հեղուկի հոսումով, զվարթ ոգևորություն կսփռե։ Լևոն Բաշալյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։