լուսապատանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑpɑtɑŋkʰ]
վանկեր՝ լու•սա•պա•տանք
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) (փխբ․) լույսը պատանքելը, թաքցնելը՝ քողարկելը, լուսաքողարկում. երբ ակամայից շշուկով են խոսում ◆ Երբ կաղապարվում, պարփակվում են լուսապատանքում և բոլորին մի տեսակ կասկածով կամ վախով են նայում։ Երկիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։