լուսավառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑˈvɑr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լու•սա•վառ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- որի լույսը վառված է, վառվող ◆ Լուսավառ ու ծաղկազարդ դահլիճներ։ (Շիրվանզադե)
- լույսի պես վառ, լուսաբորբոք, լուսափայլ ◆ Արևը հելավ շքեղ, լուսավառ(Ավետիք Իսահակյան):
- լույսով, խինդով, ցնծությամբ տոգորված (փխբ․) ◆ Ու բացվում է կապույտ աղջիկ, քո հեռուն լուսավառ: Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ խմբագրել
- լուսաբորբոք, լուսաբորբ, արփաբորբ (բնստ․), արփիաբորբոք
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։