լուսացնցուղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑt͡sʰnˈt͡sʰuʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լու•սա•ց(ը)ն•ցուղ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- լույս ցնցող, շաղ տվող, չորս կողմը լույս սփռող ◆ Պիտի զգամ ես տևաբար բուրումն անոնց ծաղիկներուն, որոնք հեշտին կը դառնան պար լուսացնցուղ ցողով լեցուն։ (Միսաք Մեծարենց)
- լույս ցնցղած, լույսով ողողված ◆ Գարնան ջաղբն է, որ ցանքերուն վրա անհուն լուսացնցուղ կը տեղա։ (Դանիել Վարուժան)
- լույս, եռջանկություն, ուրախություն սփռող օրինակ՝ լ երազ (փխբ․) ◆ Ու պոչը իր լուսացնցուղ, աղեղնաձև, որ գավակեն կը հոսեր։ (Դանիել Վարուժան)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։