Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լուս•նակ

Ստուգաբանություն խմբագրել

լուսին, լուսնյակ ◆ Լայնարձակ դաշտին վրա լուսնակի քաղցր շողով ավերակները կողողվին։ (Դանիել Վարուժան)
լուսնի լուսնով լուսավորված ◆ Կը նախանձին գեղոցդ վրա վարդ, լուսնակ: Պետրոս Դուրյան
երբ կամ սրտեղ լուսնի լուս է ընկել ◆ Լուսնակ գիշեր բոլորովին քուն չունեմ։
լուսնային, լուսնի ◆ Լուսնակ լույսով լեզու առած քարեր հեքիաթ մը կը խոսին։ (Ռուբեն Սևակ)
լուսնի նման սպիտակ ու գեղեցիկ
լուսնի նման կլոր (փխբ․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։