լոփ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lɔpʰ]
վանկեր՝ լոփ
լոփ 1 խմբագրել
- Տիգրանակերտ՝ թուզ
Արտահայտություններ խմբագրել
լոփ 2 խմբագրել
- Պոլիս, Պարտիզակ, Հաճն՝ փափուկ ◆ Լոփ միս։
- Հաճն՝ գեր, գիրուկ
- Պոլիս, Պարտիզակ՝ մեծ կտոր ◆ Ժողովյալք արբեցեք, Թավուք-կեոքսին լավ ծեծեցեք, էլմասիեն լոփ կլլեցեք։ Ահ
- Պոլիս, Վան՝ ուտելիքի մեկեն կուլ տալը
Արտահայտություններ խմբագրել
- լոփ լոփ - Խարբերդ՝ գունդ-գունդ
- լոփ լոփ ուտել - Նոր Նախիջևան՝ առատ-առատ ուտել ◆ Ծատուրը ... մոր արուն քրտինքով վաստըկած լոփ լոփ կուտե: Ռափայել Պատկանյան
լոփ 3 խմբագրել
- Մուշ, Բաղեշ, Ոզմ՝ միագույն անզարդ կարպետ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։