լոփա-լոփա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lɔpʰɑ lɔˈpʰɑ]
վանկեր՝ լո•փա•-•լո•փա
Ստուգաբանություն
խմբագրել- Ղարաբաղ՝ մեծ-մեծ, լայն ◆ Լոփա-լոփա տախտակներ։ Աճ։
- (փխբ․) ոչ սրտամիտ, տափակ ◆ Լոփա-լոփա խոսում է։ Աճ։ ◆ Լոփա-լոփա խոսող։ ՏԽ։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։