լպրծուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lpɾt͡sun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լը•պըր•ծուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- լորձունքով պատված, լորձունքի շերտով ծածկված ◆ Մի զույգ ձիեր սմբակները սահեցնելով լպրծուն քարերի վրայով… փոխադրում էին հսկայական գերաններ Անահիտ Սեկոյան
- խիստ հարթ ու սահուն, սայթաքուն
- փխբ․ խուսափողական, անորոշ, երկիմաստ ◆ Արմենուհին լպրծուն շեմին վրա մահվան.. կ՝արձակե ճիչ մը։ (Դանիել Վարուժան)
- փխբ․ ոչ անկեղծ, շողոքորթական։ ◆ Ցավակցությունը շատ լպրծուն էր։ Բ․ Գորդոն
- մածուցիկ ◆ Նրա ոսկրոտ մատների արանքից լպրծուն կավը հոսում է անընդմեջ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ձեռքերր թրջվեցին ինչ-որ լպրծուն հեղուկով։ (Բաղիշ Հովսեփյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- դյուրասահ, սահուն, սայթաքուն, լպրծոտ, լպրծական, լպրծուտ, (հնց․)՝ լպիրծ, ոտնառ, ոտնառու, (գվռ․)՝ սլլան, սղուն, լպստան, լպստրան, լպստրուն, սլկուն, պլստան, լպզտրուն (դյուրությամբ սահուն՝ սայթաքուն)
- տե՛ս լորձունքոտ
- տե՛ս երկիմաստ, խուսափողական (2)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
|
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։