լռակյաց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lrɑkˈjɑt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լռակեաց
վանկեր՝ լը•ռա•կյաց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- լուռ մնացող, լռություն պահպանող, լռող
- ընդհանրապես լուռ, ձայն չհանող
- (փխբ․) անմռունչ, անտրտունջ
Հոմանիշներ
խմբագրել- լուռ, անխոս, լռակաց, լռապահ, լռասեր, (ժող)՝ անբերան, լուռումունջ, լռիկ-մնջիկ, (գվռ)՝ չխոս, մնջուկ, մունջիկ, բերան(ա)փակ, բերանում լեզու չկա (լուռ մնացող, ձայն չհանող)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
|
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։