լռամած
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lrɑˈmɑt͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լը•ռա•մած
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- լուռ, որտեղ լռություն է տիրում
Հոմանիշներ խմբագրել
- անձայն, անխոս, անխոսք, անշշուկ, անշշունջ, անաղմուկ, անբառ, անբարբառ, լռելյայն, անճառ (բնստ.), լռակյաց, լռիկ, լռին, անմարդաձայն, լռավետ, գլխիկոր (փխբր․), լռին, սուսուփուս, լուռումունջ, լուռ-մունջ, լուռ-լուռ, լուռ-մուռ, լռիկ-մնջիկ, սուսիկ-փուսիկ, լուռ ու մուռ, լեզուն ատամների տակ, (գվռ․)՝ կրկուփ, կուկուփ, մռունջ, հաշ, ձայն չհանող, լռություն տիրող
- անմռունչ, անտրտունջ (առանց տրտունջի)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։