լռանիստ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lrɑˈnist]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լը•ռա•նիստ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- լուռ կերպով նստած՝ տարածված ◆ Գիշերի մեջ լռանիստ աղմկում է անորոշ։ Եղիշե Չարենց ◆ Ես չկամ իրիկվա մեջ լռանիստ: (Միսաք Մեծարենց) ◆ Լռանիստ օթևան։ Պետրոս Դուրյան
- որտեղ լռություն է նստել՝ տարածվել, որտեղ լռություն է տիրում
- հանգիստ, խաղաղ, անխռով, անդորր
Հոմանիշներ խմբագրել
- խաղաղ, հանգիստ, անդորր
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։