լվացարարուհի

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [lvɑt͡sʰɑɾɑɾuˈhi]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուացարարուհի

վանկեր՝ լը•վա•ցա•րա•րու•հի 

Գոյական

1. լվացարար կին ◆ Հիշում էր իր մորը, որ այդ գիմնազիստի հոր տան լվացարարուհին էր։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ինչպես ձյունաթույր էր նրա սպիտաեղենը, որ տաժանելի աշխատանքով լվացլ էր լվացարարուհի Մինան։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

1. լվացարար
2. լվացք անող

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Ա գլխագիր V-XX դարեր 02.svg

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։