լվիգ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lviɡ]
վանկեր՝ լ(ը)•վիգ
- Հաճն՝ եզան լեզու կոչվող բույսի նման մի մետր բարձրությամբ, կարմրացուն ցողունով և ոստանման սերմերով ուտելի բույս
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։