խաբեբայություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑbɛbɑjutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խա•բե•բա•յութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- խաբեբա լինելը, խաբեբայի հատկություն ◆ Եվ այս ապիկար դավաճանություն, Հուդայի համբույր, խաբեբայություն… ո՞ր մեղքիս համար էր ինձ ուղարկված։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- խաբեբայի արարք՝ վարքագիծ ◆ Չեն կարողանում ազատ մրցություն անել ամենայն խաբեբայությամբ զինվորված բազմության հետ։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ստախոսություն, խաբեություն, խաբողություն, խարդախություն, դրուժանություն, խարդավանք, սուտ, ստություն, կեղծիք, կեղծություն, խաբկանք, պատրողություն, (փխբ․)՝ խաչագողություն, աճպարարություն, ձեռնածություն, լարախաղացություն, աչքակապություն (ճարպիկ կերպով), ավազակություն, (հնց․)՝ մեղմեխանք, մեղմեխություն, խելքին թոզ (փոշի) փչել, գլուխը (գլխին) կապել, գլուխը կոճել, գլուխը ցխել, գլուխն արդուկել, գրպանը դնել (մեկին), խաղ խաղալ, խաղի բերել, խաբ, խաբք, խաբանք, խաբողություն, պատրողաբանություն, խաբկանություն (ժղ․) (հաճախ, շատերին)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։