Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խաբեութիւն

վանկեր՝ խա•բե•ութ•յուն

Ստուգաբանություն

խաբելը ◆ Պատմությունը առաչոք միրաժներ ունի, որոնք երբեմն ձգում են անհմուտ նայողին օպտիկական խաբեությունների մեջ։ (Րաֆֆի) ◆ Ոչինչ չեմ գտնում այլևս աշխարհում. լոկ խաբեություն և անմիտ տանջանք։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Անկիրթ հայրն ավելի կոշտ կոպիտ կերպով է խաբում, իսկ կրթյալ որդին ավելի նրբացրել է խաբեությունը: (Րաֆֆի) ◆ Թեյմուրազը կամենում էր սույն խաբեությունը գործ դնել իր դաշնակիցների հետ։ (Րաֆֆի)
դավ, նենգությունբ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։