խաբիբա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խա•բի•բա
- Պոլիս՝ վատորակ, անպետք, խոտան ◆ Առած ոտքի ամանը խաբիբա եղավ (Թդ.):
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։