խաբլանճնճուղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խաբ•լան•ճ(ը)ն•ճուղ
- Մուշ՝ Փոքրիկ թռչունի մի տեսակ ◆ Խաբլանճնճուղն թափ տվեց իր թևերուն, ասաց. «Մի դպիք իմ ձագերուն, ես քամու փչողն եմ, պարոն Կիվիլուն (Սրվ.):
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։