Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•բու•սիկ  

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. խաբող, խաբեական ◆ Ջրի խաբուսիկ մակերևույթը դարձյալ հարթ հավասար է մնումն։ (Րաֆֆի) ◆ Այնքան ծանր էր այդ գեղեցիկ աչքերի, նուրբ, իրար սեղմած շուրթերի խաբուսիկ խաղը։ (Բոգդան Վերդյան) ◆ Խաբկանք հանդիսացող, պատրանք առաջացնող։ Սարը մերթ երևում էր… մերթ ծածկվում էր, աներևույթանում, ինչպես խաբուսիկ տեսիլ։ Ստեփան Զորյան ◆ Նրա արտաքին չարությունը խաբուսիկ է, ներքուստ շատ բարի մարդ է։ ◆ Հայկուհին խաբուսիկ միջոցների է դիմում։ (Րաֆֆի) ◆ Հերիք է, որքան բախտը խաբուսիկ չքնաղ վարդերով սփռեց իմ ուղին։ Անդրանիկ Ծառուկյան ◆ Կյանքի խաբուսիկ վայելքները։ Վիկտոր Վարդանյան ◆ Այսպես խաբուսիկ փոխանցումներով Անահիտը քնեցնել էր ջանում անողոք եղելության վիշտը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. թվացող, երևացող, պատրողական, ոչ իրական
  3. անցողիկ, ժամանակավոր

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. խաբեական, խաբեբայական, խաբեպատիր, ցնորական, կեղծ, պատրողական
  2. (հզվդ․) պատիր, խաբողիկ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել