խազալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑˈzɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խազալ
վանկեր՝ խա•զալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- աշնանը ծառերից թափված տերևներ ◆ Դեղին տերևներից ցողի խոշոր կաթիլները մետաղի ծանրությամբ ընկան խազալի վրա։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ծառերը խազալ տան, հարսանիքիդ ձենը պիտի հանենք։ Խաչիկ Դաշտենց
- եղնիկ ◆ Ուզեցի խազալի զարկել, սրան դիպավ։ Խաչիկ Դաշտենց
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- խազալ տալ - աշնան տերևաթափն սկսվել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։