խազեին
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խա•զե•ին
- Ղարաբաղ, Կարին՝ տեր, տնօրեն ◆ Խազեին դարձուց իրան ոչխարներու չոբան։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։