խազիլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խա•զիլ
- Քղի՝ բամբակյա թելից գործած պարան ◆ Իր լակոտը քամակին խազըլով կապած էր։
- (խազըլ) այծի մազից պատրաստված պարան, առասան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։