խաթուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑˈtʰun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խաթուն
վանկեր՝ խա•թուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն թյուրք-թաթարական աղբյուրից. հմմտ. արևելյան թուրքերեն xatun «ազնվականուհի», յակուտերեն xotun, xatən «տիրուհի, տանտիկին»։
Գոյական
- (պատմ․) Խազարների թագուհու պատվանուն ◆ Մի զույգ ջորաբ.... պաշարի հետ դրել էր հորաքույրը` Օսան խաթունը: (Ակսել Բակունց)
- (ժղ․) տիկին, տիրուհի ◆ Շատ հարգի էին մանավանդ խաթուն ավելները։ Խաչիկ Դաշտենց
- (արևմտհ․) հորեղբոր կին
- տիկնիկ
Ածական
- պարկեշտ, առաքինի (կնոջ մասին)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս տիկին
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։