խաթունակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խա•թու•նակ
- Վան՝ պատվավոր տիկնոջը հատուկ ◆ Առ քե պուռմ ոսկի, գնա շուկան, ծեռքմ խանութակ խալավ առ խակյի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- ծանրաբար, իրեն ծանր պահող ◆ Խաթուն նստե խաթունակ, Ծամեր թալե շարհեստանակ։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
- Տիրամոր նվիրված սուրբ ջուր
- Բաղեշ՝ աչքի կոպի վրա եկած պզուկ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։