Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խաթ•րա•շա•հութ•յուն 

  1. Թբիլիսի՝ խաթրը պահել, ուրիշի խնդիրքը չմերժել ◆ Խաթրապահութինը միր քաղկումըհաց չի տալի, ի՞նչ անիս։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Խաթրապահությունը կհասներ խնամության։ (Ղազարոս Աղայան)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։