խալամ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɑˈlɑm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խալամ

վանկեր՝ խա•լամ 

խալամ1

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *khəlomo-` *(s)kel- «կտրել» արմատից. հմմտ. հին իսլանդերեն skalli «ճաղատ գլուխ», շվեդերեն skulle «գանգ», այլև հայերեն խել-ք։

Գոյական

1. տե՛ս կառափ ◆ Գլխու վրա գիշտ ու խալամ: (Ավետիք Իսահակյան)
2. տե՛ս ոլոք

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

խալամ2

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *khəlomo-` *(s)kel- «կտրել» արմատից. հմմտ. հունարեն σκαλμος` «թիակալ», լիտվերեն kelmas «կոճղ», հին անգլերեն sculdor «ուս»։

Գոյական

1. տե՛ս ղալամ
2. տե՛ս ցողուն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։