խալխաբերան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խալ•խա•բե•րան
- Նոր Ջուղա՝ ժողովրդի, մարդկանց խոսակցության առարկա
Արտահայտություններ խմբագրել
- խալխաբերան ընկնել - մարդկանց խոսակցության նյութ, առարկա դառնալ ◆ Էդ օղի խմելդ վերջ տուր, արդեն խալխաբերան ես ընկնում։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։