Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•ծել

Ստուգաբանություն խմբագրել

ատամներով վիրավորել, կծել ◆ Աղվեսն իր որջի մեջն է և կխածե մոտեցողին։ (Ավետիք Իսահակյան)
ատամներով կտրել՝ պոկել՝ պատռել
խայթոցով վիրավորել, խայթել
սուր ծայրով կպչել՝ բռնել՝ ծակել
խածիչով բռնել՝ սեղմել՝ ցավացնել (բրբ․)
սուր խոսքով վիրավորել՝ վշտացնել, խայթել, կծել (փխբ․)

կծել, խայթել, խածնել (արևմտհ․), խածատել(ժղ․), խածխծել, խածոտել, խածռտել, խածվռտել, կծոտել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։