Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•ծի•ծել 

  1. Քեսաբ՝ շատ տեղերից կծել, մի մի քանի անգամ կծել, կծոտել ◆ Սարոյին շունը սաղ մասը խածղծել էր։ (Ձեռագիր) ◆ Անկողնիին սնարը արցունքով ողողեց խածխծեց զայն։ Եր.

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։