խակամիտք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խա•կա•միտք
- Արարատյան՝ միտք չզարգացած, անփորձ, տհաս
- դյուրահավատ, միամիտ ◆ Իր քաղցր լեզվովն էնքան էր մեր խակամիտք Սոսի գլուխը կլեկել ընչանք մտքիցը քցել էր իր արածները։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։