խաղակերպ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɑʁɑˈkɛɾp]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•ղա•կես 

Գոյական

1. դերասանական խաղի արտաքին ձևերի ամբողջությունը, խաղաձև ◆ Նոր ոճ ասվածը խաղակերպի արտաքին հատկանիշների գումարը չէ միայն։ (Մամուլ)
2. (թատր․) խաղաձև, դերասանական կատարման միջոցների ամբողջությունը, որ ինչ-ինչ յուրահատուկ ձև է տալիս անձնավորված կերպարին

Հոմանիշներ

1. խաղաձև, խաղաոճ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ Աղբյուրներ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։ Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։