Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•ղա•մոլ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. խաղ հատկապես մոլեխաղ չափազանց սիրող, մոլեխաղերի անձնատուր եղած մարդ ◆ Չէր նմաներ այն սնանկ խաղամոլին, որ ձեռքը գրպանը կդեգերի հիմա։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  2. խաղերով տարված ◆ Խաղամոլ երեխան ոչ սակավ անգամ պատժվում է իր անմեղ զվարճությունների համար։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. մոլախաղորդ
  2. խաղացող ( մոլեխաղերի անձնատուր եղած մարդ )

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել