խաղավարտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɑʁɑˈvɑɾt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խաղաւարտ

վանկեր՝ խա•ղա•վարտ 

խաղավարտ1

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *kauəlā- հիմքից՝ *k/kh անցմամբ և *l-ի դրափոխությամբ կազմված. հմմտ. հունարեն καλα (< *καφελα) «ուռուցք», հին իսլանդերեն haull, հին անգլերեն hēala «ճողվածք», այլև հայերեն խույլ, բարբառային խիլթ։

Գոյական

1. (հնց․) պալար կամ ուռուցք մարմնի վրա
2. քաղցքեղի վերք
3. խաղի ավարտման պահը ◆ Խաղավարտից մի քանի րոպե առաջ, դարպասից մոտավորապես 10 մետրի վրա, գերազանց փոխանցում ստացավ Հարությունյանը։ (Մամուլ)
4. ժանտախտի ուռուցք՝ ելունդ

Հոմանիշներ

1. ելունդ
2. պալար

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

խաղավարտ2

Գոյական

1. նույնն է՝ խաղավերջ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ end of the match գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ финиш (ru) ‎(finiš), конец игры (ru) ‎(konec igry), эндшпиль (ru) ‎(endšpilʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։