խաղընկեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑʁəŋˈkɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խա•ղըն•կեր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- խաղի ընկեր, խաղակից ◆ Ապրել ու գործել էր…մանկության օրերում իբրև խաղընկեր: (Մուրացան) ◆ Պատուհանս մատնահարեց ու անցավ հովն հերարձակ աշունին…ինչպես խաղընկեր մը դրան ետին մոռցված։ (Միսաք Մեծարենց)
- ներկայացումների մեջ մեկի հետ խաղացող դերասան (թատր․) ◆ Առիթը ներկայացնում էր…խաղընկեր լինել իմ այնքան սիրած Արուսյակին։ (Վահրամ Փափազյան)
- մանկության ընկեր, նա, ով մեկի մանկական խաղերի ընկերն է եղել
- խաղերին ականատես ◆ Վազում է կայտառ իմ հին խաղընկեր գետակը փայլուն։ (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- խաղակից
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։