Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•ղս 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ գործ է ածվում հետևյալ կապակցությունների մեջ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. խաղս ելնել, լինել
    1. ցնցվել, շարժվել ◆ Թմբուկի ձայնից ոսկորտանքը խաղս եղավ։ (Հրաչյա Աճառյան)
    2. ուրախությունից հանգիստ չկենալ ◆ կատվնկերը դուս էլան, մկները խաղս էլան (առած)։
  2. խաղս ընկնել - վխտալ, վազվզել ◆ Մկները խաղս են ընկել։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Հինգ տասն իգիթ տղա քամու հետ խաղս ընկնող ձիանոցը արծաթի ռախտով զարդարում էին ու ձին քշում։ (Պերճ Պռոշյան)
  3. խաղս տալ - խաղալ, ցատկոտել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։