Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•մա•լիկ 

  1. մեծ կուժ, սափոր ◆ Տեսավ խաոտաղմ զոռպա խամալիկմ շլկեր էր, դքդքալեն կը տաներ։ Ահ ◆ Խամալիկ տռան տակ տրած ի։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։