Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խամ•րեց•նել

Ստուգաբանություն խմբագրել

թառամեցնել ◆ Ճգնավորի պես մատնված լինեմ բանտի տրտմության եվ ուրախության դեմքը խամրեցնող ցավերն անհամար ծուժեն խմբովին։ Շեքսպիր
գունաթափել ◆ Կը խամրեցնեն հայ ծաղիկ գրականությունը։ Տիգրան Կամսարական
զարդարումը կասեցնել՝ թուլացնել ◆ Մի խամրեցներ հույզ պաշտումիս։ (Միսաք Մեծարենց)
թուլացնել, աղոտացնել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։