Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•յաթ 

  1. Բորչալու՝ դերձակ ◆ Տիսուտ կարոտ չթողնիս, չասին թե գործավոր իմ, բեքրա խայաթ (Ս-Ն) Խայաթին երգեն կենա, ինքը կարի դեն կենա (Ահ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։